زن و مرد داره؟

زن و مرد داره؟ ما بدون اون‌که متوجه باشیم بازتابی هستیم از تبلیغات رسانه‌ای، هنجارها و تعاریف از پیش‌تعیین‌شده‌ی اجتماعی، تربیت‌های خانوادگی و آموخته‌های نظام آموزشی.اون‌چه می‌پوشیم، جوری که خودمون رو می‌آراییم، رنگ‌ولعابی که به ظاهرمون می‌دیم، کیفی که دست می‌گیریم، ماشینی که سوار می‌شیم، سبکی که زندگی می‌کنیم، همه و همه بخشی از این بازتابه.خیلی از ما اون‌قدر به چارچوب‌ها و پیش‌فرض‌ها خو گرفتیم که جور دیگه غیر از کلیشه ذهنی خودمون رو نمی‌پذیریم. و از اون‌طرف خیلی از ما که کلیشه‌ها رو نادیده می‌گیریم مدام در اذیت و آزاریم.ولی هرکدوم از ما چقدر از زمان و انرژی‌مون رو صرف تمرینِ پذیرش یا تغییر نگاه‌مون می‌کنیم؟ چقدر تلاش می‌کنیم یادبگیریم که همه‌چیز قرار نیست اون‌جور باشه که توی ذهن ماست؟مثلا قرار نیست همه‌ دخترها موهای بلند داشته‌باشن. یا اگه مردی موهاش کوتاه نباشه لزوما معنی خاصی نمی‌ده.چقدر فکرمون رو در این راستا تربیت کردیم که سلیقه آدم‌ها، انتخاب‌هاشون در رنگ و مدل پوشش یا آرایش‌شون ربطی به ما نداره؟آیا همون‌قدر که برای خودتون حق آزادی و انتخاب قايل هستین برای دیگران هم این حق را قائلید؟